Gdy berbeć zaczyna asertywność od wokoło wieku 18months ja może być wymagający i emocjonalnie drenujący prowadzić one przez wszystkie wzloty i upadki który ten wiek przynosi. Nawet gdy robimy nasz najlepszy być kochającymi rodzicami nasz dzieci wciąż mają momenty testować nasz granice. Jest to normalne zachowanie i należy się go spodziewać. Jednakże, może być trudno wiedzieć, jak najlepiej radzić sobie z napadami złości, kiedy się pojawią.
Nasz temperament może również łatwo wzrosnąć, gdy czujemy bezpośrednie wyzwanie dla naszego autorytetu. A kiedy mamy do czynienia z aktem buntu, wydaje się, że najrozsądniejszą opcją jest wsadzenie dziecka do karceru lub wysłanie go do pokoju, aby się uspokoiło. W końcu nie da się przemówić do rozsądku wyjącemu dziecku, więc czas spędzony poza domem może wydawać się jedyną opcją.
Radzenie sobie z napadami złości poprzez umieszczanie dzieci w kącie w końcu je uspokoi, jednak wyśle też kilka komunikatów:
-Nikt nie jest tutaj, aby dowiedzieć się, z jakiego powodu jestem zdenerwowany.
-Bycie złym jest złe.
-Nie wiesz, jak mi pomóc i jesteś proszony, aby wypracować to na własną rękę.
-Najlepiej, żebym przełknął swoje uczucia złości, nawet jeśli będzie to oznaczało, że nierozwiązany problem spowoduje ponowny wybuch złości.
CO SIĘ DZIEJE W MÓZGU DZIECKA PODCZAS NAPADU ZŁOŚCI?
Należy pamiętać, że do siódmego roku życia mózg dziecka przechodzi szybki rozwój, a płat czołowy, który kontroluje rozumowanie i refleksję, jest bardzo niedojrzały. Ta część mózgu potrzebuje emocjonalnie odpowiedzialnego rodzicielstwa, aby dziecko rozwinęło zdolność do radzenia sobie ze stresem w późniejszym życiu, bycia współczującym, posiadania znaczących relacji i zarządzania gniewem dobrze.
Z niesamowitymi postępami w neuronauce, uczymy się coraz więcej o tym, jak kształtowany jest mózg. Wiemy już na przykład, że 20 miliardów neuronów jest połączonych ze średnio 10 000 innych neuronów, tworząc niesamowitą sieć synaps. Chociaż niektóre ścieżki rozwijają się przed narodzinami, większość jest kształtowana przez doświadczenia w pierwszych trzech latach życia, dlatego też rodzicielstwo ma tak ogromny wpływ na rozwój dziecka i osobę, na którą wyrasta.
JAK MOŻNA POMÓC DZIECKU W CZASIE NAPADU ZŁOŚCI?
Dzieci uczą się poprzez odzwierciedlanie, a ich ścieżki neuronowe będą się kształtować zgodnie z tym, jak wchodzisz z nimi w interakcje. Masz moc kształtowania ich mózgu. Chociaż ich natura i typ osobowości wchodzą w grę, ty jako rodzic nadal masz ogromny wpływ na to, jak reagują na sytuacje i ich umiejętności radzenia sobie. Chociaż w ogniu chwili wyłączenie może czuć się najbardziej odpowiednie, pod koniec dnia masz do czynienia z bardzo niedojrzałymi mózgami, które nie mają zdolności do refleksji.
JAK SOBIE RADZIĆ Z GNIEWEM DZIECKA?
Zacznij od połączenia: Niegrzeczne dziecko komunikuje potrzebę, która nie została zaspokojona dla nich, czy to brak granic, nie czując się wysłuchanym, nie mając wystarczającej uwagi, nie mając wystarczającej kontroli nad swoim życiem itp. Uczucie i miłe słowa uspokoją dziecko, pozwalając na zaangażowanie wyższych partii mózgu do dalszej dyskusji na temat konsekwencji.
Nazwij ich uczucia: To natychmiast uspokaja dziecko, ponieważ czują się wysłuchani i zrozumiani. Ponieważ ich wyższe (kora mózgowa) racjonalne mózgi są tak słabo rozwinięte i używają swoich niższych (gadzich) mózgów, silne emocje są łatwo wyzwalane, zalewając ich mózg hormonami stresu. Pytając ich, jak się czują i nazywając ich emocje, ich frustracja i poziom stresu spadną, umożliwiając im słuchanie ciebie. Kiedy dziecko lub dorosły jest zestresowany, bardzo trudno jest mu zarejestrować to, co się do niego mówi lub o co się go prosi.
Ignoruj zachowania wymagające uwagi i zmieniaj kierunek. Jeśli niepożądane zachowania są stale zaspokajane przez gniew rodziców, dziecko nauczy się, że takie zachowanie wywołuje u niego reakcję. Na prowokacyjne zachowania należy reagować w sposób spokojny i rzeczowy, nie angażując się w nie, tak aby miały jak najmniejszy wpływ. Później należy zająć się tym, czego dziecko może potrzebować więcej.
