Śmierć to bardzo trudny temat. Trudne dla nas dzieci i dorosłych. Zazwyczaj staramy się nie myśleć o śmierci i jak najdalej od siebie oddalać wszystkie myśli związane z końcem życia. Nie możemy jednak zapobiec spotkaniu dzieci z przemijaniem, prędzej czy później, ktoś dla nich bliski odejdzie na zawsze.
Śmierć ukochanego zwierzaka — psa kota, rybki czy chomika. Śmierć babci lub dziadka. Śmierć kolegi lub koleżanki ze szkoły lub przedszkola. Zdarza się też, że umiera jedno z rodziców. Takie sytuacje mogą przydarzyć się dzieciom w każdym wieku i tak naprawdę ich nie unikniemy. Śmierć jest nieodłączną częścią życia.
Jak rozmawiać z dzieckiem o przemijaniu?
Po pierwsze zawsze mów prawdę. Jako dorośli jesteśmy zobowiązani do jest budowania utrzymywanie relacji z naszymi dziećmi. Jeśli oszukujemy je, łatwo stracimy ich zaufanie, które bardzo ciężko potem odbudować Pokusa powiedzenia dziecku, że zmarły podróżował lub przeniósł się do innego miasta jest w całkowicie naturalna, Chcemy oszczędzić dziecku bólu i trudności przechodzenia przez okres żałoby. Ale prawda, nawet smutna to nie pomaga w rozwoju dziecka. Dzieci, bez względu na ich wiek zasługują na szacunek i prawdomówność.
Najlepiej podaj proste fakty i wyjaśnienia. Informacje powinny być dostosowane do wieku dziecka. Młodsze dzieci często zadowalają się prostą informacją lub odpowiedzią. Jeśli Twoje dziecko potrzebuje wiedzieć więcej, zada Ci konkretne, czasem trudne pytania.
Stanowczo podkreśl, że śmierć to nie wina dziecka. Dzieje się tak, że dzieci aktywują tak zwane „myślenie magiczne”, które sprawia, że wierzą, że ukochana osoba zmarła, ponieważ coś zrobiła lub czegoś nie zrobiła. Na przykład “Gdybym była grzeczniejsza babcia by żyła.”
Wyjaśnij dziecku, co oznacza śmierć. Powiedzenie, że śmierć oznacza, że ciało przestaje działać. Zwykle ludzie i zwierzęta umierają, gdy są bardzo starzy, bardzo, bardzo, bardzo chorzy lub gdy ich ciało jest tak poważnie uszkodzone, że lekarze nie mogą go przywrócić do pracy. Małe dzieci nie rozumieją często, że żywa istota to nie zabawka, której można zmienić baterie. Często też nie umieją sobie wyobrazić, że śmierć jest ostateczna i nieodwołalna. Zdarza się, że pytają czy ukochany dziadek wróci. Rodzic musi być spokojny i stanowczy. Nawet jeśli odpowiada na to samo pytanie tysięczny raz…
Zaakceptuj uczucia dziecka. Pozwól dziecku swobodnie odczuwać, co czuje. Nie zaprzeczaj jej uczuciom, mówiąc „nie musisz być smutny, takie jest życie”. Jeśli zauważysz, że Twoje dziecko przeżywa silne emocje, nie próbuj dalej mówić ani odwracać jego uwagi od tego, przez co przechodzi. Szanuj uczucia dzieci złość, smutek, rozpacz, dezorientację. Są całkowicie naturalne
Niech Twoje dziecko stanie się żałobnikiem na pełnych prawach. Przygotuj je i zaproś do żałoby z innymi. Może zrobić obrazek dla babci czy napisać list Pozwól dziecku zdecydować, jak chce się pożegnać.
O czym zawsze należy pamiętać?
Po pierwsze każdy przechodzi przez okres żałoby na swój sposób. Maluch może na przykład rozmawiać ze zmarłą osobą, moczyć się w nocy, wykazać agresję do innych dzieci czy domowników. Bywa, że niektóre dzieci zamartwiają się, że inne bliskie osoby nagle odejdą… Jeśli mamy wątpliwości czy proces żałoby przebiega prawidłowo. To należy szukać pomocy u specjalisty. Psycholog porozmawia z dzieckiem i pomoże mu uporządkować jego uczucia.
