Dlaczego pozwalanie dziecku na płacz nie jest właściwe?

Dlaczego pozwalanie dziecku na płacz nie jest właściwe?

Nie ma dźwięku bardziej raniącego serce matki, lub ojca niż płacz ich dziecka. W takich sytuacjach instynkt wzywa działania, aby ukoić ich głód, ból lub nieszczęście. Jednak rozpowszechniły się pewne przekonania, które budzą wątpliwości rodziców; na przykład twierdzenie, że niemowlętom należy pozwolić na płacz, aby nie przyzwyczaiły się do niego i nie nadużywały go. Tego typu zapewnienia i rady mogą pochodzić od samej rodziny, od bliskich przyjaciół, a nawet od niektórych specjalistów. Rodzice znajdują się na rozdrożu: obawiają się, że rozpieszczają swoje dziecko, opiekując się nim, ale pozwolenie mu na płacz jest bolesne i nienaturalne. Jeśli znalazłeś się w takiej sytuacji, pozwól, że opowiemy Ci o tym więcej.

Dlaczego pozwalanie dziecku na płacz nie jest właściwe?

Wzrasta poziom stresu

Płacz jest jedynym środkiem komunikacji dziecka. Jeśli mają jakąś potrzebę, czy to fizyczną, czy emocjonalną, muszą ją przekazać dorosłym, a to można zrobić tylko poprzez płacz.

Jeśli zignoruj się jego wołanie, dziecko zaczyna czuć się w niebezpieczeństwie: jest całkowicie zależne od rodziców i jeśli oni się nim nie zajmą, nie przeżyje. Wywołuje to u dziecka stan, który podnosi poziom stresu. I choć stres nie jest szkodliwy w krótkim okresie, to gdy się przedłuża, może mieć poważne konsekwencje zdrowotne i rozwojowe.

Powstaje niepewne przywiązanie

Przywiązanie to więź, która tworzy się między niemowlęciem a jego głównymi opiekunami na podstawie tego, jak zaspokajają oni potrzeby niemowlęcia i odpowiadają na jego potrzeby. Bezpieczne przywiązanie wymaga spójnej reakcji dorosłych; to znaczy, że niemowlę może polegać na swoich rodzicach, że przyjdą do niego z pomocą w razie potrzeby.

Pozwalając dziecku na płacz, przesłanka ta nie jest spełniona, a zatem powstaje niepewne przywiązanie. W ten sposób dziecko może dojść do wniosku, że nikt nie będzie się nim zajmował, gdy ma kłopoty, lub że to, czy otrzyma pomoc, jest nieprzewidywalne. W obu przypadkach kształtuje to ich stosunek do innych i do życia w sposób negatywny.

Może to prowadzić do późniejszych zaburzeń snu

Praktyka pozwalania dziecku na płacz bez opieki jest często stosowana przy niektórych treningach snu. To skutecznie powstrzymuje niemowlę przed wołaniem o uwagę podczas nocnych przebudzeń. W rzeczywistości jednak dziecko płacze, ponieważ zakłada, że nikt nie przyjdzie mu pomóc. Jednak wiele osób, które zostały wychowane w ten sposób, ma bezsenność i inne trudności związane ze snem, nawet w dorosłym życiu. Może pojawić się lęk przed ciemnością, niemożność samodzielnego zasypiania lub poważne problemy z zasypianiem.

Utrudnia to regulację emocjonalną

Jedną z funkcji rodziców w opiece nad dziećmi jest funkcja regulacji emocjonalnej. Należy pamiętać, że dziecko nie posiada umiejętności i narzędzi do samodzielnego radzenia sobie z nieprzyjemnymi stanami emocjonalnymi. Dlatego to ich rodzice oferują wsparcie, czułość i pocieszenie.

Dziecko stopniowo nauczy się radzić sobie ze swoimi emocjami w zdrowy sposób. Kiedy pozwalasz dziecku na płacz, ten regulujący efekt zostaje zanegowany i zostaje ono samo z uczuciami, z którymi nie wie jak sobie poradzić i które coraz bardziej będą je przytłaczać. W efekcie mogą pojawić się późniejsze trudności z samoregulacją emocjonalną. Lęk, depresja czy niska samoocena to tylko niektóre ze skutków, jakie mogą wynikać z tej praktyki.

Jak wyciszyć dziecko nadpobudliwe bez tracenia czasu na nieefektywne metody?
Sprawdź, jaki materac dla dziecka należy wybrać i czym się przy tym kierować?
Sprawdź, co kupić dziecku na roczek, aby był to praktyczny prezent

Dodaj komentarz