Zespół Aspergera jest zaburzeniem rozwojowym. Młodzi ludzie z zespołem Aspergera mają trudności z nawiązywaniem relacji społecznych z innymi, a ich zachowania i wzorce myślenia mogą być sztywne i powtarzalne. Ogólnie rzecz biorąc, dzieci i nastolatki z zespołem Aspergera mogą rozmawiać z innymi i mogą dość dobrze radzić sobie w pracy szkolnej. Mają jednak problemy ze zrozumieniem sytuacji społecznych i subtelnych form komunikacji, takich jak język ciała, humor i sarkazm. .
Mogą również dużo myśleć i mówić o jednym temacie lub zainteresowaniach lub chcieć wykonywać tylko niewielki zakres działań. Zainteresowania te mogą stać się obsesyjne i zakłócać codzienne życie, zamiast dawać dziecku zdrowe społeczne lub rekreacyjne ujście. Chłopcy są trzy do czterech razy bardziej narażeni niż dziewczęta na zespół Aspergera. Większość przypadków diagnozuje się w wieku od pięciu do dziewięciu lat, a niektóre diagnozuje się już w wieku trzech lat.
Objawy Zespołu Aspergera
Do głównych objawów Zespołu Aspergera można zaliczyć takie kwestie jak:
- Niewłaściwe lub minimalne interakcje społeczne
- Rozmowy, które prawie zawsze obracają się wokół siebie lub określonego tematu, a nie innych
- Nie rozumienie emocji dobrze lub mniej wyrazu twarzy niż inni
- Mowa, która brzmi nietypowo, na przykład płaska, wysoka, cicha, głośna
- Nie używanie komunikacji niewerbalnej, takiej jak gesty, język ciała i wyraz twarzy
- Intensywna obsesja na punkcie jednego lub dwóch konkretnych, wąskich tematów
Podczas gdy zespół Aspergera znajduje się w spektrum autyzmu, dzieci z tym zaburzeniem nie mają trudności poznawczych ani mowy. Zazwyczaj dzieci te zmagają się w sytuacjach społecznych, które wymagają interakcji z innymi. Mają również trudności z wyrażaniem emocji i czytaniem sygnałów społecznych. Jednak wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że większość dzieci z zespołem Aspergera wyrasta na wysoko funkcjonujących dorosłych, którzy prowadzą niezależne życie.
Dzięki lepszemu zrozumieniu tego stanu więcej osób zrozumie, że zespół Aspergera jest wyjątkowym sposobem postrzegania świata, który ma swój własny zestaw mocnych stron. Aby zakwestionować sposób, w jaki ludzie postrzegają zespół Aspergera, zebraliśmy niektóre z najczęstszych mitów na temat tego zaburzenia.
Nierzadko zdarza się, że ludzie odrzucają zachowanie dziecka z zespołem Aspergera jako nic więcej niż antyspołeczne tendencje, które zostaną wyrosłe. Podczas gdy dziecko może rozwijać umiejętności radzenia sobie, zespół Aspergera jest chorobą trwającą całe życie. Oczywiście przy odpowiednim wsparciu dzieci z tym schorzeniem mogą nauczyć się wykorzystywać swoje unikalne cechy do osiągania celów, które inni mieliby trudności z osiągnięciem.
Wiele dzieci z zespołem Aspergera pozostaje niezdiagnozowanych głównie dlatego, że objawy są odrzucane jako problem behawioralny, który można przerosnąć. W rzeczywistości ostatnie badania sugerują, że aż 50% dzieci z tym zaburzeniem pozostaje niezdiagnozowanych. Nie traktując tego wystarczająco poważnie, uniemożliwiamy dzieciom, które potrzebują pomocy i wsparcia, prowadzenie satysfakcjonującego życia.
Dzieci z zespołem Aspergera cierpią z powodu lęku społecznego i brakuje im umiejętności potrzebnych w interakcjach społecznych. Dla nich bycie antyspołecznym nie jest wyborem. Te dzieci rzadko wiedzą, co należy powiedzieć w interakcjach społecznych i mają trudności ze zrozumieniem języka ciała, mimiki twarzy i innych sygnałów społecznych. To sprawia, że każda interakcja jest stresująca i przytłaczająca. Dzieci z zespołem Aspergera po prostu nie są podłączone do bycia towarzyskimi.
Dzieci z tym schorzeniem mogą nauczyć się zachowywać odpowiednio w sytuacjach społecznych i zaprzyjaźniać się z odpowiednią pomocą. Ale aby tak się stało, rodzice, nauczyciele i inne dzieci muszą spojrzeć poza stereotypy i zrozumieć wyjątkowe trudności społeczne dziecka.
Większość badaczy odnosi się do dwóch różnych rodzajów empatii: empatii poznawczej i empatii emocjonalnej. Osoby z zespołem Aspergera mają tendencję do zmagania się z empatią poznawczą, ale są w porządku, jeśli chodzi o empatię emocjonalną. Oznacza to, że potrzeba czasu, aby zrozumieć emocjonalne znaczenie sytuacji. Dziecko z zespołem Aspergera raczej nie zareaguje natychmiast na złe wieści, ale gdy będzie miało czas na przetworzenie zdarzenia, zareaguje bardziej intensywnie niż inne dzieci.
O tym warto pamiętać!
Jeśli Zespół Aspergera zostanie zidentyfikowany i odkryty w młodym wieku, może być zauważalne, że dziecko może mieć trudności z interakcją z innymi ludźmi. Osoby cierpiące na zespół Aspergera mają również trudności z komunikacją niewerbalną. Jeśli ktoś cierpi na zespół Aspergera, będzie wykazywał powtarzające się zachowania i działania, ponieważ jest to zaburzenie neurorozwojowe.
Ludzie cierpiący na zespół Aspergera wykazują zainteresowanie artystyczne w danej dziedzinie lub talencie. Na przykład syndrom wojny w Zatoce Perskiej wykazuje zainteresowanie wczesnymi działaniami artystycznymi, takimi jak muzyka lub sztuka. Zaobserwowano, że osoby z zespołem Aspergera wykazują zainteresowanie również fotografią i projektowaniem.
Ludzie z zespołem Aspergera są często postrzegani jako mający różnice w głośności i mowie w porównaniu z innymi ludźmi. Osoby z zespołem Aspergera nie mogą kontrolować strony swojego głosu w niektórych sytuacjach swojego życia, co może być bardzo niewygodne. Osoby cierpiące na zespół Aspergera nie mogą kontrolować i utrzymywać w granicach głośności głosu włożonego w otoczenie, takie jak biblioteka lub miejsce kultu.
Zdolności motoryczne osób cierpiących na zespół Aspergera nie rozwijają się w porównaniu z normalnymi dziećmi w młodym wieku. Cierpią na opóźnione umiejętności motoryczne w swoim życiu, w wyniku czego nie mogą funkcjonować na placu zabaw jak normalne dzieci. Na przykład dzieci cierpiące na zespół Aspergera mogą mieć trudności z wspinaniem się po małpich barach i zabawą. Jednak nasilenie przypadków opóźnionego rozwoju motorycznego różni się u dzieci.
Osoby cierpiące na zespół Aspergera mają słabe umiejętności społeczne, co może skutkować ich samooceną w dłuższej perspektywie. Mają problemy z nawiązywaniem kontaktów towarzyskich i nawiązywaniem nowych przyjaźni. Przeważnie są w ciągu dwóch godzin i nie komunikują się zbytnio z ludźmi w swoim otoczeniu i pozostają w swoich myślach i bańce.
Najczęstszą cechą obserwowaną wśród osób z zespołem jest to, że cierpią na niebezpieczne problemy psychologiczne na dłuższą metę swojego życia. Obejmuje problemy psychologiczne, takie jak depresja i lęk, prowadzące do samobójstwa, jeśli nie są odpowiednio leczone.
Ludzie z zespołem Aspergera nie są społecznie napędzani, co może w dużym stopniu wpływać na ich zdrowie psychiczne. Jeśli nie zostanie zdiagnozowany we właściwym czasie, może prowadzić do dalszych istotnych problemów w późniejszym życiu.
Osoby z zespołem Aspergera mogą być wiarygodnymi partnerami biznesowymi w przyszłości, ponieważ są prostymi ludźmi, którzy nie lubią niepotrzebnego dramatu w życiu.
Objawy Aspergera we wczesnym dzieciństwie i latach nastoletnich
Większość objawów Aspergera utrzymuje się przez lata nastoletnie. Nastolatki z zespołem Aspergera będą w stanie nauczyć się umiejętności społecznych, których im brakuje, jednak komunikacja pozostanie trudna. Nadal mogą mieć trudności z “czytaniem” mowy ciała, humoru i sarkazmu innych i nadal traktują rzeczy bardzo dosłownie.
Twój nastolatek z zespołem Aspergera może chcieć zaprzyjaźnić się z rówieśnikami, ale jednocześnie może czuć się tym zawstydzony. To zależy od dziecka i nasilenia objawów Aspergera; jednak niektórzy nastolatkowie są w stanie utrzymać przyjaźnie przez swoje nastoletnie lata.
Leczenie zespołu Aspergera rozpoczyna się od dążenia do poprawy umiejętności społecznych dziecka. Ponieważ każda osoba ma inne objawy Aspergera, leczenie powinno być dostosowane do konkretnych potrzeb danej osoby. Pediatrzy mogą pomóc w stworzeniu konkretnego leczenia w oparciu o objawy Twojego dziecka.
Wspieranie dziecka
Wspieranie dziecka w tej chorobie może mieć różne formy. Można do nich zaliczyć w szczególności takie kwestie ja:
- Utrzymuj pewne codzienne rutyny, robiąc te same kilka rzeczy, w ten sam sposób, każdego dnia
- Zapewnij zaawansowane ostrzeganie o zmianach w rutynie lub planach i niespodziankach; daj dziecku głos, jeśli to możliwe
- Zadbaj o bezpieczeństwo i porządek ulubionych przedmiotów
- Zapewnij wiele możliwości interakcji z rówieśnikami przy wsparciu zaufanej osoby dorosłej w pobliżu
- Pomóż im zrozumieć, w jaki sposób ich działania wpływają na innych, otwarcie dzieląc się z nimi własnymi emocjami
Podsumowanie
Jeśli rodzic jest zaniepokojony rozwojem społecznym dziecka, nietypowymi wzorcami językowymi i dziwnymi zachowaniami, należy skonsultować się z pediatrą. Pediatra może określić, czy dziecko powinno być widziane przez specjalistę, takiego jak pediatra rozwojowy, psycholog lub inny klinicysta, który jest zaznajomiony z ASD.
Specjaliści będą również wchodzić w interakcje z dzieckiem i przeprowadzać oceny, aby ocenić, jakie objawy dziecko wykazuje podczas interakcji z innymi. Mogą również oceniać zdolności językowe i intelektualne dziecka. Lekarz może zadawać pytania lub zlecać testy, aby upewnić się, że nie ma innych problemów medycznych dla dziecka.
Ważne jest, aby odróżnić przemoc od agresji. Dzieci z Zespołem Aspergera wykazują bardziej agresywne zachowanie, w tym popychanie, popychanie i wybuchy złości. Ale to zachowanie jest prawie zawsze reaktywne, a nie celowo agresywne, mające na celu wyrządzenie szkody. Twierdzenie, że dzieci z zespołem Aspergera nie są normalne, jest bardzo szkodliwy. To prawdopodobnie jedno z największych nieporozumień na temat tego zaburzenia. Może to spowodować, że te szczególne dzieci zostaną wykluczone i potraktowane inaczej, podczas gdy wszystko, czego potrzebują, to okazać im miłość.
Opóźnienia rozwojowe mogą być bardzo różne u ludzi. Niektóre osoby mogą mieć opóźnienia w nauce, podczas gdy inne mogą mieć opóźnienia w mówieniu (trudności w mówieniu lub rozumieniu języka), opóźnienia motoryczne (trudności w chwytaniu przedmiotów lub zapinaniu odzieży lub trudności w pisaniu) lub poważne opóźnienia motoryczne (problemy z równowagą, niezdarność lub opóźnienia w chodzeniu). Mowa, terapia zajęciowa i fizykoterapia, odpowiednio, mogą pomóc w rozwijaniu tych umiejętności.
Niektóre osoby z autyzmem mogą unikać pewnych rodzajów żywności ze względu na wrażliwość sensoryczną. Inni mogą jeść rzeczy, które w rzeczywistości nie są jedzeniem (znane jako pica). Niektórzy mogą być po prostu wybrednymi zjadaczami. Opcje leczenia będą się różnić. Niektóre typowe objawy żołądkowe obejmują przewlekłe zaparcia, biegunkę, wzdęcia żołądka lub ból brzucha. Porozmawiaj z pediatrą swojego dziecka, jeśli masz obawy. Warto również dodać, że wiele dzieci z ASD zaczyna mieć problemy ze snem w młodym wieku, takie jak trudności z zasypianiem, utrzymaniem snu i zmniejszoną potrzebą snu. Porozmawiaj z pediatrą swojego dziecka, jeśli masz obawy.
Zespół Aspergera jest wszechobecnym zaburzeniem rozwojowym charakteryzującym się deficytami w komunikacji społecznej i powtarzającymi się wzorcami zachowań lub zainteresowań. Obserwuje się to u niektórych uzdolnionych dzieci. Autor sugeruje, że uzdolnione dzieci z zespołem Aspergera mogą nie zostać zidentyfikowane, ponieważ ich nietypowe zachowania mogą być błędnie przypisywane ich uzdolnieniom lub trudnościom w uczeniu się.
Chociaż nie przeprowadzono kontrolowanych badań w celu empirycznego określenia zachowań, które odróżniają uzdolnione dzieci z tym schorzeniem od innych rodzajów uzdolnionych dzieci, obserwacje kliniczne i badania uzdolnionych dzieci i dzieci z zespołem Aspergera sugerują, że można dokonać rozróżnienia, badając ich pragmatyczne użycie języka, ich wnikliwość i zdolność do przyjmowania perspektyw innych, jakość ich humoru, ich ekspresja afektywna i ich reakcja na zakłócenia rutyny.
Skuteczni nauczyciele uzdolnionych dzieci z Zespołem Aspergera rozumieją, że ci uczniowie myślą zupełnie inaczej niż inne uzdolnione dzieci. Aby odnieść sukces w szkole, uczniowie z tym schorzeniem często korzystają ze wsparcia wizualnego w celu zarządzania codziennymi rutynami i wymaganiami społecznymi w klasie. Terapia integracji sensorycznej może być korzystna dla uzdolnionych dzieci z Zespołem Aspergera, których nadwrażliwość zakłóca ich naukę lub dostosowanie społeczne.
Najważniejsze kwestie odnoszące się do powyższego artykułu:
- Zespół Aspergera jest zaburzeniem rozwojowym. Młodzi ludzie z zespołem Aspergera mają trudności z nawiązywaniem relacji społecznych z innymi, a ich zachowania i wzorce myślenia mogą być sztywne i powtarzalne. Ogólnie rzecz biorąc, dzieci i nastolatki z zespołem Aspergera mogą rozmawiać z innymi i mogą dość dobrze radzić sobie w pracy szkolnej.
- Większość objawów Aspergera utrzymuje się przez lata nastoletnie. Nastolatki z zespołem Aspergera będą w stanie nauczyć się umiejętności społecznych, których im brakuje, jednak komunikacja pozostanie trudna. Nadal mogą mieć trudności z “czytaniem” mowy ciała, humoru i sarkazmu innych i nadal traktują rzeczy bardzo dosłownie.
- Opóźnienia rozwojowe mogą być bardzo różne u ludzi. Niektóre osoby mogą mieć opóźnienia w nauce, podczas gdy inne mogą mieć opóźnienia w mówieniu (trudności w mówieniu lub rozumieniu języka), opóźnienia motoryczne (trudności w chwytaniu przedmiotów lub zapinaniu odzieży lub trudności w pisaniu) lub poważne opóźnienia motoryczne (problemy z równowagą, niezdarność lub opóźnienia w chodzeniu).
- Leczenie zespołu Aspergera rozpoczyna się od dążenia do poprawy umiejętności społecznych dziecka. Ponieważ każda osoba ma inne objawy Aspergera, leczenie powinno być dostosowane do konkretnych potrzeb danej osoby. Pediatrzy mogą pomóc w stworzeniu konkretnego leczenia w oparciu o objawy Twojego dziecka.
- Ludzie cierpiący na zespół Aspergera wykazują zainteresowanie artystyczne w danej dziedzinie lub talencie. Na przykład syndrom wojny w Zatoce Perskiej wykazuje zainteresowanie wczesnymi działaniami artystycznymi, takimi jak muzyka lub sztuka.
- Niektóre osoby z autyzmem mogą unikać pewnych rodzajów żywności ze względu na wrażliwość sensoryczną. Inni mogą jeść rzeczy, które w rzeczywistości nie są jedzeniem (znane jako pica). Niektórzy mogą być po prostu wybrednymi zjadaczami. Opcje leczenia będą się różnić. Niektóre typowe objawy żołądkowe obejmują przewlekłe zaparcia, biegunkę, wzdęcia żołądka lub ból brzucha. Porozmawiaj z pediatrą swojego dziecka, jeśli masz obawy. Warto również dodać, że wiele dzieci z ASD zaczyna mieć problemy ze snem w młodym wieku, takie jak trudności z zasypianiem, utrzymaniem snu i zmniejszoną potrzebą snu.
- Ważne jest, aby odróżnić przemoc od agresji. Dzieci z Zespołem Aspergera wykazują bardziej agresywne zachowanie, w tym popychanie, popychanie i wybuchy złości. Ale to zachowanie jest prawie zawsze reaktywne, a nie celowo agresywne, mające na celu wyrządzenie szkody. Twierdzenie, że dzieci z zespołem Aspergera nie są normalne, jest bardzo szkodliwy. To prawdopodobnie jedno z największych nieporozumień na temat tego zaburzenia. Może to spowodować, że te szczególne dzieci zostaną wykluczone i potraktowane inaczej, podczas gdy wszystko, czego potrzebują, to okazać im miłość.
